نصب و استفاده از دستور fping در لینوکس به همراه مثال

اگر به عنوان یک ادمین سیستم لینوکس حرفه ای به عملکرد شبکه خود اهمیت می دهید و دوست دارید میزان تاخیر و از دست رفتن بسته ها را با دقت و حساسیت بیشتری بررسی کنید، دستور fping به عنوان عضو حرفه ای و فعال خانواده دستور ping این کار را به بهترین نحو ممکن برای شما انجام می دهد.

دستور fping به خاطر بهره مندی از گزینه های پیشرفته تر برای مانتیورینگ چند میزبان به صورت همزمان، انتخاب مناسبی برای بررسی عملکرد شبکه های بزرگ است. با استفاده درست از این ابزار می توانید نظارت شبکه را به طور دقیق تر انجام دهید و عملکرد و پاسخگویی شبکه را به میزان قابل توجهی افزایش دهید.

ping و fping در لینوکس دستور کار یکسانی دارند. به این صورت که پیام های ICMP را به سمت میزبان ارسال می کنند تا وضعیت اتصال آنها را بررسی کنند و گزارشات مربوط به آن را به شما ارائه دهند. ولی تفاوت هایی هم دارند که اصلی ترین آنها مربوط به تعداد میزبان ها است.

دستور ping پیام ICMP را به یک میزبان مشخص ارسال می کند و منتظر دریافت پاسخ ICMP Echo می ماند ولی دستور fping در لینوکس، چند پیام ICMP را به صورت موازی به چند میزبان ارسال می کند و تست و مانیتورینگ آنها را به صورت همزمان انجام می دهد. 

اگر شما هم به فکر ارتقا عملکرد شبکه خود هستید و دوست دارید در زمینه تاخیر و از دست رفتن داده ها با هیچ نقطه ضعفی روبرو نشوید، توصیه می کنیم که با خرید سرور مجازی لینوکس، یک زیرساخت قوی ایجاد کنید و بعد هم با استفاده از دستوراتی مثل ping و fping عملکرد شبکه خود را تحت نظر بگیرید تا در سریع ترین زمان ممکن، اقدامات لازم برای حفظ پایداری آن را انجام دهید.

دیگر وقت آن است که دستور fping در لینوکس و نحوه نصب و استفاده از آن را یاد بگیریم. پس بیایید شروع کنیم:

کاربرد دستور fping در لینوکس

fast ping با مخفف fping یک ابزار خط فرمان کوچک است که مثل ping برای ارسال درخواست های ICMP به میزبان شبکه و بررسی وضعیت اتصال استفاده می شود. با این تفاوت که دستور fping به جای یک میزبان، قادر به ردیابی وضعیت اتصال چند میزبان به صورت همزمان و موازی است. 

پس fping یک نسخه سریع تر و البته قدرتمندتر از ping است که یک لیست از میزبان ها یا یک فایل حاوی میزبان ها را به عنوان ورودی دریافت می کند و وضعیت اتصال تک تک آنها را به صورت همزمان اسکن می کند. این ویژگی باعث افزایش سرعت عمل متخصصان و ادمین های شبکه می شود چون دیگر نیازی نیست که دستور را برای تک تک هاست های هدف ارسال کنند و منتظر پاسخ بمانند. 

علاوه بر این ویژگی، دستور fping گزینه های زیادی برای پیکربندی درخواست های پینگ به هر میزبان و فاصله بین درخواست ها ارائه می دهد که با استفاده از این گزینه ها می توانید پارامترها را بر اساس نیاز خود تنظیم کنید و کنترل بیشتری در پروسه تست میزبان ها داشته باشید.

همه این ویژگی ها و مزایا این امکان را به شما می دهند که یک اسکریپت کاربردی از دستور fping بسازید و با خودکارسازی آن، عملیات اسکن را به صورت دسته ای انجام دهید و شبکه های بزرگ را به طور موثرتر نظارت کنید.

در حالت کلی، دستور fping در لینوکس یک ابزار همه کاره است که به مدیران شبکه کمک می کند از وضعیت یا به اصطلاح سلامتی میزبان های موردنظر مطلع شوند و این کار را با ارسال درخواست های ICMP انجام می دهد. درخواست های اکو ارسالی از جانب میزبان ها معیاری برای اندازه گیری زمان رفت و برگشت و از دست رفتن بسته ها هستند و خروجی حاصل از این اندازه گیری ها، داده های ارزشمندی برای عیب یابی و بهینه سازی شبکه هستند.

آموزش نصب دستور fping در لینوکس

پکیج مربوط به دستور fping در مخازن اکثر توزیع های لینوکس موجود است و کافیست با مدیر بسته مربوط به آن توزیع، ابزار fping را به سیستم لینوکس خود اضافه کنید. دستور نصب fping در لینوکس بسیار ساده است و بعد از اجرای دستور نصب آن، صاحب یک ابزار ارشمند برای تشخیص وضعیت شبکه خواهید شد.

کافیست ترمینال خود را باز کنید و دستور نصبی مناسب توزیع لینوکس خود را اجرا کنید:

نصب دستور fping در اوبونتو و دبیان

sudo apt update sudo apt install fping

نصب fping در CentOS و فدورا

sudo yum install fping

نصب fping در آرچ لینوکس

sudo pacman -S fping

یا اگر خواستید آخرین ورژن دستور fping را به صورت مستقیم از منبع اصلی آن دانلود کنید، اجرای ترتیبی دستورات زیر هم می تواند این دستور را برای شما دانلود و نصب کند:

wget https://fping.org/dist/fping-4.0.tar.gz 

tar -xvf fping-4.0.tar.gz 

cd fping-4.0/ 

./configure $ make && make install

make && make install

حالا که این ابزار را با موفقیت در سیستم خود نصب کردید، نوبت آن است که با طرز کار آن هم آشنا شویم:

سینتکس دستور fping در لینوکس

دستور fping دارای سینتکس ساده ای است و البته، آپشن هایی هم وجود دارند که با استفاده از آنها می توانید پارامترها و در کل رفتار این دستور را تنظیم کنید.

سینتکس دستور fping به صورت زیر است:

fping options <target_IP_or_domain(s)>

در قسمت مثال های کاربردی سعی می کنیم مثال های متنوعی از این دستور ارائه دهیم تا به طور کامل با طرز کار آن آشنا شوید ولی بهتر است در این بخش به کاربرد برخی از آپشن های اصلی آن اشاره کنیم:

a: نمایش میزبان های فعال یا به اصطلاح “زنده”

A: نمایش میزبان ها بر اساس آدرس

b: تعیین تعداد بایت های ارسال موقع پینگ ( ۴۰ تا ۶۴ کیلوبایت)

c: تعداد بسته های درخواستی برای ارسال به هر میزبان

e: نمایش زمان سپری شده (رفت و برگشت) بسته ها قبل از هر خط خروجی

i: فاصله زمانی برای ارسال بسته های پینگ

l: نمایش آمار مربوط به پاسخ های هر میزبان

g: ایجاد یک لیست از آی پی های موجود در یک محدوده مشخص

u: نمایش میزبان های غیرقابل دسترس

q: فعال سازی حالت بی صدا ( عدم نمایش نتایج مربوط به هر هدف) 

s: پرینت وضعیت نهایی

با اینکه این آپشن ها جزو اصلی ترین پارامترها برای تنظیم رفتار fping هستند ولی آپشن های دیگری هم هستند که می توانید به دستور اضافه کنید. برای مشاهده این آپشن ها می توانید از دستور زیر استفاده کنید:

fping -h

بیایید با چند مثال کاربردی برای fping ادامه دهیم تا به طور واضح تر با طرز کار این دستور آشنا شوید:

مثال های کاربردی برای دستور fping لینوکس

fping یک ابزار همه کاره است و همین که بررسی وضعیت اتصال چند میزبان را به صورت همزمان انجام می دهید، تاثیر زیادی در بهینه سازی پروسه مانتیور شبکه دارد.

بررسی وضعیت اتصال یک میزبان

fping 50.116.66.139

یا

fping google.com

بررسی وضعیت اتصال چند میزبان با دستور fping

fping 50.116.66.139 173.194.35.35 98.139.183.24

مانیتور آدرس های آی پی موجود در یک محدود مشخص

fping -g 192.168.0.1 192.168.0.9

بررسی وضعیت اتصال لیست میزبان های موجود در یک فایل

fping -f targets.txt

یا

fping < targets.txt

پینگ مداوم میزبان موردنظر ( مثلاً هر ۵ ثانیه یک بار)

fping -C 5 50.116.66.139

تعیین تعداد بسته های پینگ

fping -c 10 5 50.116.66.139

نمایش میزبان های فعال یا زنده

fping -a -f targets.txt

نمایش خلاصه خروجی به صورت هر چند ثانیه یک بار

fping -Q 3 50.116.66.139 173.194.35.35 98.139.183.24

نمایش جزئیات بیشتر در مورد وضعیت میزبان ها

fping -v 5 50.116.66.139 173.194.35.35

امیدواریم که با نحوه استفاده از آپشن ها و طرز کار دستور fping آشنا شده باشید. آپشن های زیادی وجود دارند که می توانید در این دستور لحاظ کنید و به خروجی دلخواه خود برسید. پس سعی کنید این آپشن ها را تست کنید تا متوجه تاثیر آنها در نحوه نمایش خروجی شوید. خوشحال می‌شویم که تجربه های مفید و جذاب خود با دستور fping را در قسمت نظرات با ما در میان بگذارید.

سخن آخر

دستور fping یک ابزار ضروری برای مدیران شبکه لینوکس است که امکان تشخیص وضعیت شبکه و نظارت بهتر آن را فراهم می کند. با نصب و شروع استفاده از این دستور می توانید کاربرد و ویژگی های متنوع آن را بهتر درک کنید. اینجاست که با استفاده از پارامترهای درست می توانید نظارت شبکه را به نحو احسن انجام دهید و عملکرد و پاسخگویی شبکه را به میزان قابل توجهی افزایش دهید.

از اینکه تا انتهای مقاله با ما همراه بودید، از شما متشکریم. امیدواریم که مطالعه این مقاله برای شما مفید واقع شده باشد. در صورت داشتن هرگونه سوال، درخواست و نیاز به راهنمایی، می توانید با ثبت نظر خود، با ما وارد ارتباط شوید تا هر چه زودتر به شما پاسخ دهیم.